Troost vermomd als controle.

Je hele leven lang krijg je koekjes toegestopt – troost vermomd als controle.

De baan. De waardering. Het applaus.

Maar als dat je ervan weerhoudt om te ontdekken wie je écht bent, dan voedt het je niet. Dan programmeert het je.

Want als die beloningen je ervan weerhouden om naar jezelf te kijken en te ontdekken wie je echt bent, dan voeden ze je niet. Dan vormen ze je – en misschien zelfs programmeert het je tot iemand die niet daadwerkelijk bij je past. Het is dus belangrijk om af en toe stil te staan: geef ik toe aan wat anderen fijn voor mij vinden, of kies ik echt voor mezelf?