Hoe ontstaat please-gedrag? 🤔 Ken je dat? Je staat op een feestje, iemand vraagt of je nog een drankje wilt en voordat je hersenen zelfs maar een seintje kunnen geven dat je echt niks meer moet drinken, hoor je jezelf zeggen: "Ja hoor, doe maar!" Terwijl je eigenlijk allang naar huis wilde. Waarom doen we dat toch? Waarom zeggen we zo vaak ‘ja’, terwijl we eigenlijk ‘nee’ bedoelen? De wortels van please-gedrag 🌱 Please-gedrag begint vaak al in onze kindertijd. Kleine jij ontdekte al snel dat als je lief lachte en braaf ‘dankjewel’ zei, je een extra snoepje kreeg. En als je netjes ‘ja’ knikte wanneer oma wéér hetzelfde verhaal vertelde, je er een warme knuffel (en misschien een muntje voor de snoepwinkel) voor terugkreeg. Onze hersenen zijn slim: ze leren al jong dat sociaal gewenst gedrag beloond wordt. Daar komt bij dat ouders (onbewust) vaak de boodschap meegeven dat aardig, behulpzaam en meegaand zijn, beter is dan eigenwijs, kritisch of direct zijn. En zo ontstaat het patroon: de behoefte om anderen tevreden te houden wordt sterker dan de behoefte om voor jezelf op te komen. Voor je het weet, zit je als volwassene met een agenda vol verplichtingen waar je eigenlijk geen zin in hebt. 📅🙃 Hoe please-gedrag zich ontwikkelt 💡 Door de jaren heen perfectioneren we ons please-gedrag. Op school zeggen we ‘ja’ tegen groepsprojecten waarbij we uiteindelijk al het werk doen. Op werk nemen we klussen aan die niemand anders wil. En in sociale kringen zeggen we met een geforceerde glimlach: "Tuurlijk, ik help wel met verhuizen!", terwijl je eigenlijk je weekend op de bank had gepland met Netflix en chips. 😅 Dit gedrag wordt vaak versterkt door: Angst voor afwijzing : ‘Als ik nee zeg, vinden ze me misschien niet aardig.’ De drang naar harmonie : ‘Ik wil geen conflicten, dus ik ga gewoon mee.’ Een gevoel van verantwoordelijkheid : ‘Als ik het niet doe, wie dan wel?’ Perfectionisme : ‘Als ik het doe, gebeurt het tenminste goed.’ En nu? Tijd om te stoppen met pleasen! 🚀 Goed nieuws: je kunt please-gedrag doorbreken! Het begint met bewustwording. Vraag jezelf eens af: zeg ik ‘ja’ omdat ik het écht wil, of omdat ik bang ben voor de gevolgen van een ‘nee’? Oefen met kleine, assertieve stappen, zoals: Een paar seconden wachten voordat je ergens op antwoordt. Een alternatief bieden in plaats van direct toe te stemmen. Vaker oefenen met het magische woord: 'nee'. (Ja, het voelt in het begin onwennig, maar oefening baart kunst!) Bij Brave-Up helpen we je om de regie terug te pakken en zonder schuldgevoel je grenzen te bewaken. Zodat jij voortaan met volle overtuiging kunt zeggen: "Nee bedankt, ik ga lekker vroeg naar huis!" 🚀 Wil jij ontdekken hoe je definitief afrekent met please-gedrag? Check onze coaching en maak de eerste stap naar een leven waarin jij op de eerste plaats komt! 💪🎉